Johan, Jan, heeroom

Op de dag dat prinses Juliana haar derde verjaardag viert, wordt Heeroom geboren. Beter gezegd: Jan of Johan. In het klooster wordt zijn naam Jacobus, oftewel pater Jac. Heeroom mag hij zich officieel in 1936 noemen na een hoop getob. Hij wilde uit het klooster stappen en vroeg zelfs dispensatie aan. Een paar maanden voor de grote stap schreef hij aan 'dierbare allemaal': ,,Ge weet dat ik een lastige klant ben en hoop  dat Ge me nu ook weer m’n sprongen zult vergeven en kontent zijn over de afloop. Ik meen toch te weten dat Gij niets liever dan ’n priester van me wilt maken, dus hoop ik U tenslotte nu nog blij gemaakt te hebben met deze brief. Als alles goed komt heb ik er nog graag wat brommes voor over!’’

 

Jan koos voor de Belgische Provincie van de paters Augustijnen. Waarom die, is ons niet bekend. Hoe dan ook, met dank aan internet, weten we dat hij zijn eerste kloostergeloften publiekelijk uitsprak in Gent op 16 oktober 1933. Dat waren tijdelijke geloften voor een periode van drie jaar. Daarna volgde de Plechtige of Eeuwige Professie, het zich voor het leven verbinden aan de geloftes, op  16 oktober 1936 ook in Gent.
Pater Jac. blijkt te boek te staan als auteur van een paar werken: P. Alfons d'Orozco (1946) en Moeder van goeden raad (1947). Hij ontving het missiekruis in november 1953 en vertrok als missionaris naar de Belgische kolonie Congo. Naar Dungu om precies te zijn. Hartje Afrika, zo ongeveer op de evenaar, helemaal rechtsboven in de Congo, dichtbij Soedan. 
Na de missietijd streek hij neer als pastoor in Vlaams-Brabantse parochies te Neerlanden en Sint-Truiden. Zijn laatste jaren sleet hij in het klooster van de Zusters Augustinessen, de Stad Gods in Hilversum. ,,Uw oom is hier in Hilversum geweest van 1971 tot zijn overlijden in 1980. Als wederdienst voor onze gastvrijheid vierde hij iedere morgen hier in de kapel met ons samen de Eucharistie. Waarom hij hier is gekomen kan ik niet achterhalen, wel weet ik dat hij uit de missie was gekomen. In mijn herinnering was het een plezierig mens en heeft hij het hier ook naar zijn aard gehad'', zo laat zuster Josephine Corbiere per mail weten.