Van oma aan Toon (18)
Beste Antoon,
Wij hebben vanmorgen Uwen brief ontvangen en gezien dat U erg nieuwsgierig zijt. Ik zal het u juist vertellen. Toen die Broeder hier was kon ik het nog niet. Toen was Vader in den Bosch. Daar was Hij ’s avonds - het was donderdagavond gebeurt - direct naartoe gegaan. Nu is Hij dinsdagmiddag thuisgekomen. En nu is hij eenen vinger kwijt, den pink van de linkerhand. Hij heeft schrikkelijk veel pijn gehad, maar nu is het toch heel goed. Het was met de cirkelzaag gekomen. Ge kunt wel denken dat wij hier in grootte zorg en onrust gezeten hebben. En ik dacht ik het zal U naderhand wel juist vertellen, als alles weer beter is. Dan behoeft gij U eigen niet ongerust te maken. Dat hielp toch niets naar den Bosch dat moest vanwege de verzekering. (….)
Bid maar goed voor Vader dan is alles in orde. Nu het ander nieuws. Ome Bert is gearriveerd. Pennings en Nard zijn Hem naar Rotterdam gaan halen. Ge kunt wel denken waarover het gaat en nu is Hij bij Pennings. (….)
Hij is zwaar geworden maar heeft daar hard gewerkt. Hij is van plan om een maand of vier hier te blijven, maar ik denk dat het hem wel eerder vervelen zal. Of Hij veel verdient heeft, weet ik niet. Hij heeft er nog niets van gezegd en vragen doe ik het niet. Ik zal hem wel aan de sigaren herinneren. (….)
De volgende week zal ik of Tante nog wel eens schrijven. Dan weten we meer van Ome en ook of dat Vader goed voortbetert. Oome had spijt dat Hij niet een maand eerder had kunnen komen, maar toen was zijn pas nog niet klaar. Grootmoeder verjaart 27 April, den Pastoor 18 december, de Kapelaan moet U niet weten. Wat ben ik blij dat U het zo goed maakt. En ik heb van Verstegen gehoord dat het pakje U goed staat. Hij is hier geweest, wat is Die groot geworden. Anders is hier geen nieuws meer. Een nieuwe Burgemeester hebben wij nog niet. Bid voor ons maar een beetje want wij hebben het hard noodig en U hebt den tijd.
Vele groeten van Vader en van allen, maar vooral van mij, Uw U innig liefhebbende Moeder.’